زیارت عاشورا و دعای القمه و خواص آنها + خود دعا
دعای علقمه
علقمه گفت که فرمود حضرت باقر علیه السلام که اگر بتوانى که زیارت کنى آن
حضرت را در هر روز به این زیارت در خانه خود بکن که خواهد بود براى تو
جمیع این ثوابها و روایت کرده محمد بن خالد طیالسى از سیف بن عمیره که گفت
بیرون رفتم با صفوان بن مهران و جمعى دیگر از اصحاب خودمان بسوى نجف بعد
از خروج حضرت صادق علیه السلام از حیره به جانب مدینه پس زمانى که ما فارغ
شدیم از زیارت یعنى زیارت امیر المؤمنین علیه السلام ؛ گردانید صفوان صورت
خود را به جانب مشهد (محل شهادت) ابو عبد الله علیه السلام پس گفت از براى
ما که زیارت کنید حسین علیه السلام را از این مکان از نزد سر مقدس امیر
المؤمنین علیه السلام که از اینجا ایما و اشاره کرد به سلام بر آن حضرت
جناب صادق علیه السلام و من در خدمتش بودم سیف گفت پس خواند صفوان همان
زیارتى را که روایت کرده بود علقمه بن محمد حضرمى از حضرت باقر علیه
السلام در روز عاشورا آنگاه دو رکعت نماز کرد نزد سر امیر المؤمنین علیه
السلام و وداع گفت بعد از آن نماز امیر المؤمنین علیه السلام را و اشاره
کرد به جانب قبر حسین علیه السلام به سلام در حالتى که گردانیده بود روى
خود را به جانب او و وداع کرد بعد از زیارت او را و از دعاهایى که بعد از
نماز خواند این بود :
سیف بن عمیره گوید که سؤال کردم از صفوان و گفتم که علقمه بن محمد این دعا را براى ما از حضرت باقر علیه السلام روایت نکرد بلکه همان زیارت را حدیث کرد صفوان گفت که وارد شدم با سید خودم حضرت صادق علیه السلام به این مکان پس بجا آورد مثل آنچه را که ما بجا آوردیم در زیارت و دعا کرد به این دعا هنگام وداع بعد از اینکه دو رکعت نماز گزاشت چنانچه ما نماز گزاشتیم و وداع کرد چنانچه ما وداع کردیم پس صفوان گفت که حضرت صادق علیه السلام به من فرمود که مواظب باش این زیارت را و بخوان این دعا را و زیارت کن به آن پس بدرستیکه من ضامنم بر خدا براى هر که زیارت کند به این زیارت و دعا کند به این دعا از نزدیک یا دور اینکه زیارتش مقبول شود و سعیش مشکور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خداى تعالى به هر مرتبه که خواهد برسد و او را نومید برنگرداند.
(متن کامل در ادامه مطلب )
ادامه مطلب ...
خواب امام حسین (ع) در سحر روز عاشورا
به هنگام سحر، امام حسین علیهالسلام به خوابى سبک فرو رفت
چون بیدار شد فرمود: یاران من! مىدانید هم اکنون در خواب چه دیدم؟
اصحاب گفتند: یابن رسول الله چه دیدى؟
فرمود: سگانى را دیدم که به من حمله مىکردند تا مرا پاره پاره کنند، و در
میان آنها سگى دو رنگ را دیدم که نسبت به من از دیگر سگان وحشىتر و خون
آشامتر بود!
گمان مىکنم آن مرا خواهد کشت مردى باشد ابرص! و در دنباله این خواب، جدم
رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم را دیدم که تعدادى از اصحابش همراه او
بودند و به من فرمود: فرزندم! تو شهید آل محمدى و اهل آسمانها و کروبیان
عالم بالا از مژده آمدنت شادى مىکنند و امشب به هنگام افطار نزد من خواهى
بود، شتاب کن و کار را به تأخیر مینداز! این فرشتهاى است که از آسمان
فرود آمده است تا خون تو را گرفته و در شیشه سبز رنگى قرار دهد.
یاران من! این خواب گویاى آن است که اجل نزدیک و بى تردید هنگام رحیل و کوچ از این جهان فانى فرا رسیده است.
منبع: بحار الانوار 45/3.
کدام سوره، سوره امام حسین (ع) است
در حدیثى از امام صادق(ع) میخوانیم:
« عن أبی عبد الله (ع) قال اقرأوا سورة الفجر فی فرائضکم و نوافلکم فإنها
سورة الحسین بن علی (ع) من قرأها کان مع الحسین بن علی (ع) یوم القیامة فی
درجته من الجنة »
سوره فجر را در هر نماز واجب و مستحبّ بخوانید که سوره حسین بن على(ع)
است، هر کس آن را بخواند با حسین بن على(ع) در قیامت در درجه او از بهشت
خواهد بود. / مجمع البیان جلد 10 صفحه 481
همچنین در بحار الانوار چنین آمده است:
روزی امام صادق علیه السلام فرمود: سوره «فجر» را در نمازهای واجب و نافله
خود بخوانید که سوره امام حسین بن علی علیه السلام است و او به آن علاقمند
بوده است. ابو اُسامه پرسید: این سوره چگونه مخصوص حسین علیه السلام است؟
امام فرمود: مگر در این سوره، آیه یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک
راضیه مرضیه...؛ (سوره فجر، آیه 27 ـ 30) را نشنیده ای؟ منظور از «نفس
مطمئنه» حسین بن علی علیه السلام است. او دارای نفس مطمئن و راضی و مرضی
خداست و اصحاب او از آل محمد صلی الله علیه وآله، در روز قیامت از خدا
خشنود و راضی هستند، خداوند هم از ایشان راضی است. کسی که همواره سوره
«فجر» را قرائت کند، در بهشت با حسین بن علی علیه السلام در یک مرتبه قرار
میگیرد. /بحار الانوار، جلد 44، صفحه 218
حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود
افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند
و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند!
دکتر شریعتی
عکس: لباس خون آلوده منتسب به حسنین(ع) در موزه مخصوص عربستان سعودی
خداوند «شمر» را چگونه عذاب میدهد؟
فرزند گرامی مرحوم علامه امینی (ره) میگویند: روزی پدرم در بستر بیماری رو به من کرد و گفت، رضاجان، من این داغ و عقده دلم را از کربلا نگشودهام و برای سیدالشهدا گریه سیری نکردهام ولی با خدا عهد بستهام که اگر خوب شدم پنج سال در کربلا ساکن شوم شاید بتوانم گریه کنم و این عقده را بگشایم.
ایشان یک روز در حالی که گریه میکردند، فرمودند: مدتها فکر میکردم
که خداوند چگونه شمر را عذاب میکند؟ و جزای آن تشنه لبی و جگرسوختگی حضرت
امام حسین (ع) را چگونه به او میدهد؟
شب هنگام در خواب دیدم آقا امیرالمومنین (ع) در مکانی خوش آب و هوا روی
صندلی نشسته و من هم خدمت ایشان ایستادهام. دو کوزه نزد ایشان بود فرمود:
امینی کوزهها را بردار و برو از آنجا آب بیاور. اشاره فرمود به
استجابت دعای امام حسین (ع) در حق دشمنان در کربلا
از لشکر عمر بن سعد فردی به نام ابن ابى جویریه در
حالى که بر اسبى سوار بود، رو بسوى خیمهها کرد، و چون نظرش به آتش خندق
پشت خیمه ها افتاد فریاد بر آورد: اى حسین! و اى اصحاب حسین! شادمان باشید
به چشیدن آتشى که در دنیا بر افروخته اید!
امام حسین (ع) فرمودند: این مرد کیست؟
گفتند: ابن ابى جویریه مزنى!
امام حسین (ع) دعا کردند که: بارالها! عذاب آتش را در دنیا به او بچشان!
و هنوز سخن امام تمام نشده بود که اسبش او را در آتش خندق افکند!!
و بعد، مرد دیگرى از لشکر عمر بن سعد نزدیک آمد به نام تمیم بن حصین
فزارى و فریاد برآورد که: اى حسین! و اى اصحاب حسین! فرات را نمىبینید که
همانند شکم مار بخود مىپیچد ؟! بخدا سوگند که قطرهاى از آن را نخواهید
چشید تا تلخى مرگ را در کام خود احساس کنید!
امام حسین (ع) فرمودند: این کیست؟
گفتند: تمیم بن حصین است.
و نوشته اند که...
(متن کامل اتفاقات و دعاهای امام حسین در ادامه مطلب)
ادامه مطلب ...