برای خود دشتی از طلا و نقره بسازید
رسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله : لَمّا اُسرِیَ بی إلَى السّماءِ دَخَلتُ
الجَنَّةَ فرَأیتُ فیها قِیعانـ [ـاً ] ، و رَأیتُ فیها مَلائکَةً یَبنونَ لَبِنَةً
مِن ذَهَبٍ و لَبِنَةً مِن فِضَّةً ، و رُبَّما أمسَکوا ، فقُلتُ لَهُم : ما
بالُکُم قَد أمسَکتُم ؟ فقالوا : حتّى تَجیئَنا النَّفَقَةُ ، فقُلتُ : و ما
نَفَقَتُکُم ؟ قالوا : قَولُ المُؤمِنِ : سُبحانَ اللّه ِ و الحَمدُ للّه ِِ و لا
إلهَ إلاَّ اللّه ُ و اللّه ُ أکبَرُ ، فإذا قالَ بَنَیْنا ، و إذا سَکَتَ أمسَکْنا
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله : آن شب که به آسمان برده شدم، به بهشت در آمدم و در آن جا دشتهایى دیدم که عدّه اى فرشته، خشتى از طلا و خشتى از نقره مى سازند و گاه از کار باز مى ایستند. از آنها پرسیدم: چرا گاهى از کار دست مى کشید؟ گفتند: تا هزینه به ما برسد. پرسیدم: هزینه شما چیست؟ گفتند: این سخن مؤمن: سبحان اللّه و الحمد للّه و لا اله الا اللّه و اللّه اکبر. وقتى این جملات را بگوید مى سازیم و هرگاه ساکت شود از کار دست مى کشیم.