ما روزى ایشان را میانشان قسمت مى کنیمالإمامُ علیٌّ علیه السلام ـ فی قولِهِ تعالى:
«نحنُ قَسَمنا بینهم معیشَتهم» ـ : أخبرَنا سبحانَه أنَّ الإجارةَ أحدُ
مَعایشِ الخَلْقِ ، إذ خالفَ بحکمتِهِ بینَ هِمَمِهم و إرادتهِم و سائرِ حالاتِهم ،
و جعلَ ذلکَ قِواما لِمَعایِشِ الخَلْقِ ، و هُو الرّجُلُ یَستأجِرُ الرّجُلَ ... و
لو کانَ الرّجُلُ منّا یُضْطَرُّ إلى أن یکونَ بَنّاءً لنفسهِ أو نَجّارا أو صانعا
فی شیءٍ مِن جمیعِ أنواعِ الصَّنائعِ لنفسِهِ ... ما استقامَتْ أحوالُ العالَمِ
بتلکَ ، و لا اتّسعُوا لَه ، و لَعَجِزوا عَنهُ ، و لکنّهُ أتْقَنَ تدبیرَهُ
لِمخالَفتِهِ بینَ هِمَمِهِم ، و کلُّ ما یُطلَبُ مِمّا تَنصَرِفُ إلیهِ همّتُهُ
ممّا یَقومُ بهِ بعضُهُم لبعضٍ ، و لِیَستَغنیَ بعضُهُم ببعضٍ فی أبوابِ المَعایِشِ
الّتی بها صَلاحُ أحوالِهِم .
حدیث:
امام على علیه السلام
ـ
درباره آیه «ما روزى ایشان را میانشان قسمت مى کنیم» ـ فرمود: خداوند سبحان [با
این آیه] به ما خبر داده که اجاره و اجیرى یکى از راههاى معیشت مردمان است؛ زیرا به
حکمت خود، همّتها و خواستها و دیگر احوال مردم را متفاوت قرار داد و این امر را
مایه قوام معیشت آنها ساخت. از این رو ، مردى مرد دیگر را اجیر مى کند ... اگر هر
کس ناچار مى شد کار بنّایى یا نجّارى و یا هرکار دیگرى را خودش براى خودش انجام دهد
، نه کارهاى دنیا سامان مى گرفت و نه مردم فرصت و توانایى انجام همه این کارها را
داشتند ؛ اما خداوند با متفاوت ساختن خواسته هاى مردم، تدبیرى استوار کرد تا انسان
هر چه را بخواهد، دیگران برایش انجام دهند و بدین سان هر کدام با کمک دیگرى آن طور
که مصلحت حالش اقتضا دارد، امور زندگانى اش را پیش ببرد.